یوگا علم شناخت بدن و ذهن است. برای برقراری ارتباط با هر چیز ابتدا باید آن را شناخت و از آن آگاه شد.

بنابراین برای شناخت بدن خود ابتدا باید به بررسی واحد های سازنده آن پرداخت. سلولها واحد های سازنده موجودات زنده هستند. ابتدا در این قسمت علم بیولوژی را تعریف میکنیم و با مفهوم آن آشنا میشویم ، سپس به سراغ شناخت انواع سلولها میرویم و با ساختارهای سلولی آشنا میشویم. و از اجزای تشکیل دهنده سلول ها و نحوه عملکرد هر کدام از آنها آگاه میشویم. شناخت از سلولها کمک میکند تا با خودمان ارتباط عمیق تری را برقرار کنیم.

تیتر های این مقاله

سلول ها بلوک های سازنده بدن

سلولها بلوک های سازنده بدن هستند. بنابراین برای شناختن بدن بهتر است که  از شناخت سلولها آغاز کنیم. سلولها کوچک ترین واحد سازنده هر موجود زنده دارای شعور و هوش هستند .سلولها هدفمند و سازماندهی شده زندگی میکنند و اعمال خود را انجام میدهند. به نظر می آید یک هوش برتر و سازماندهی شده ایی آنها را نظارت و مدیریت میکند.

انواع سلولها

سلول یک موجود زنده است و به تنهایی میتواند با محیط بیرون تعامل کند و زنده بماند. سلولها برای بقا به هوا، غذا نیاز دارند.آنها تولید مثل میکنند و از طریق ارتباطشان با محیط بیرون اطلاعاتی را دریافت میکنند و آنها را می آموزند. سلولها در کل به دو دسته سلول های پروکاریوت و یوکاریوت تقسیم میشوند که از لحاظ ساختاری و ویژگی هایشان با یکدیگر متفاوتند.

سلولهای پروکاریوت

تنها جانداران پروکاریوتی، باکتری ها هستند. این سلول ها هسته مشخصی ندارند و فاقد اندامک های غشادار هستند. تمام اجزای درون سلولی در تماس مستقیم با مایع داخل سلول می باشد. بیشتر باکتری ها جاندارانی تک سلولی هستند. و گاهی به صورت کلنی( تجمعی از سلولها) در کنار هم زندگی میکنند.

سلولهای یوکاریوت

گیاهان، جانوران، قارچ ها و برخی از آغازیان یوکاریوت هستند.یوکاریوت ها میتوانند تک سلولی یا چند سلولی باشند. سلول های یوکاریوتی دارای هسته ایی مشخص هستند که ماده ژنتیک آنها را از ماده داخل سلول( سیتوپلاسم) جدا کرده است. این سلولها ساختار های تقسیم بندی شده ایی به نام اندامکها و هسته دارند.

معرفی ساختار های سلولی در سلولهای یوکاریوت

هر سلول دارای بخش های متعددی شامل غشاء، هسته، سیتوپلاسم و اندامک های سیتوپلاسمی است که با همکاری هم به حفظ حیات سلول کمک میکنند. درون هر سلول حیوانی و گیاهی ساختار های اتاق مانندی به نام اندامک وجود دارد که هر کدام وظایف خاصی را بر عهده دارند.

 این اندامک ها شامل غشاء سلولی ،هسته ،شبکه آندوپلاسمی، دستگاه گلژی ،میتوکندری ،لیزوزوم ،واکوئل و اسکلت سلولی می باشند. به مرور طی چندین مقاله و ویدئو آموزشی با این اندامک ها آشنا میشویم و از نحوه عملکرد آنها آگاه میشویم.

بیشتر بدانید : یوگا در خانه

دو مثال که ما را با سلولهایمان بیشتر آشنا میکند و کمکمان میکند که عظمت خلقت را کمی بیشتر درک کنیم و در آن تامل کنیم.

چگونگی نحوه تعامل سلول ها با محیط بیرون

همه سلولها به طور ذاتی ترجیح میدهند در محیطی وارد شوند که بقایشان حفظ شود ، بنابراین با تجزیه و تحلیل اطلاعات و داده ها واکنش های رفتاری مناسب را از خود نشان میدهند. سلولها به عنوان یک موجود زنده دارای شعور و آگاهی، مدام با محیط بیرون از خود در تعامل هستند ، حاصل این تعامل دریافت اطلاعات ، تجزیه و تحلیل آنها، تجربه کردن و انتقال آن به نسل های آینده می باشد

نحوه چگونگی تعامل سلولها با محیط بیرون و شکل گیری خاطرات در آنها

ساخت خاطره را میتوان در سلولهای سیستم ایمنی به خوبی مشاهده کرد. زمانی که عاملی بیگانه وارد بدنمان میشود، یک سلول ایمنی نابالغ برای مقابله با عامل بیگانه وارد عمل میشود و پادتن میسازد. سلول نابالغ برای ساخت پادتن بیان ژن های خود را تغییر میدهد. بنابراین در قدم اول این تغییرات در سطح ژنتیکی و در هسته سلول های نابالغ رخ میدهد. با تغییر بیان ژن ها، پروتئین های مختلفی برای مقابله با عامل بیماری زا ساخته میشود که به این پروتئین ها ، پادتن میگویند.
 در واقع پادتن ساخته شده که بدن ما برای مقابله با یک عامل بیگانه از آن استفاده میکند ،نتیجه تعامل آن با محیط بیرون و تغییراتی است که سلول در ژنوم و هسته خود ایجاد کرده است . زمانی که پادتن به گیرنده های خود در سطح سلول بیگانه متصل میشود. سلول نابالغ که از طریق پادتن به سطح سلول بیگانه متصل شده است ، فعال میشود. این لحظه سرنوشت سازی برای سلول نابالغ است. زیرا در چنین شرایطی بالغ میشود و با ایجاد تغییراتی در ژنوم خود تولید پروتئین های پادتن را بهینه میکند و مناسب ترین پادتن را برای مقابله با عامل بیگانه تولید میکند. بنابراین از این زمان به بعد هر وقت که همان عامل بیگانه وارد بدن ما شود .

 سیستم ایمنی ما با کمک سلولهای بالغ شده با آن عامل بیماری زا مقابله میکنند. در واقع سلول بالغ در هسته خود خاطره ایی از عامل بیگانه را ذخیره کرده است که هر بار که با همان عامل مواجه میشود میتواند پادتن مناسب را تولید کند و با آن مقابله کند. و از بدن ما در مقابل عامل بیگانه محافظت کند. این ژنوم تغییر یافته در حافظه سلول حفظ میشود و و با هر بار تقسیم سلولی به سلولهای دیگر منتقل نیز میشود. یک سلول نابالغ در اثر تعامل خود با محیط بیرون، آموخت که باید تغییر کند، خاطره ایی در خود شکل دهد و بهترین عملکرد را داشته باشد.

سلول نابالغ تنها زمانی زنده میماند که ژنوم خود را در برخورد اول با یک عامل بیگانه تغییر دهد و پروتئین جدید را تولید کند و بالغ شود. بنابراین یادگیری از محیط بیرون ، تغییر کردن و عمل کردن متناسب با آن تغییرات تنها راه بقا یک سلول است.

تمام این فرایند ها توسط یک هوش برتر سازماندهی میشود. سلولها بسیار هوشمند و با شعور هستند.

اسکلت سلولی و نحوه ارتباط سلولها با دنیای بیرون

در فضای داخل سلول شبکه ایی از فیبر ها و میکروفلامنت هایی شبیه به یک شبکه در هم تنیده ایی همانند ریشه های یک درخت وجود دارد که به این شبکه سیتو اسکلت یا اسکلت درون سلولی(cytoskeleton)  میگویند. از طریق این شبکه درهم تنیده درون سلولی ، هر سلول میتواند ساختارش را حفظ کند و مقاومت داشته باشد، همچنین به صورت کاملا هدفمند و برنامه ریزی شده اطلاعات شیمیایی را در درون خود انتقال دهد.اسکلت درون سلولی از طریق مولکول هایی به نام اینتگرین (integrin)   با فضای خارج سلولی در ارتباط است.

به فضای خارج سلولها ماتریکس خارج سلولی میگویند به طوری که هر سلول نه تنها دنیای درونش با دنیای بیرونش در ارتباط و همواره در حال انتقال اطلاعات است. بلکه هر سلول میتواند با سلولهای دیگر در بافت های دیگر بدن نیز در ارتباط باشد. اسکلت درون سلولی و ماتریکس خارج سلولی با میکروسکوپ های الکترونی قابل رویت هستند. 

یک شبکه ایی بسیار گسترده و پیچیده ایی را تصور کنید که تمام سلول های بدن را به یکدیگر متصل میکند و باعث میشود که همه سلولها در کل بدن با یک دیگر در ارتباط باشند و مدام اطلاعات را بین خود منتقل کنند. بنابراین به محض قطع شدن این ارتباطات، عملکرد سلولی دچار مشکل شده و بیماری ظاهر میشود.
میتوان سلامتی را یانکونه تعریف کرد، جدایی از کل ،سلامتی یعنی با کل در ارتباط بودن و اگر به هر دلیلی ارتباطمان را با کل قطع کنیم قطعا بیمار خواهیم شد.

سخن پایانی

چگونه ممکن است که یک سلول با کل در ارتباط نباشد و به طور مجزا و تنها به حیات خود ادامه دهد؟ ما نیز جدا از کل نیستیم، همه ما در عین قائم به ذات بودن ، با جهان هستی هر لحظه در ارتباط هستیم و اگر به هر دلیلی ارتباطمان را با دنیای درونمان و دنیای بیرونمان قطع کنیم به بیماری های جسمی و ذهنی دچار میشویم. کانال ما در یوتیوب را دنبال کنید.
به این موضوع فکر کنید…ما جدا از سلول هایمان نیستیم. بیایید خودمان را جای یک سلول بگذاریم…سلولها واحد های سازنده بدن ما هستند بنابراین عملکرد هر کدام از آنها با عملکرد هر یک از ما یکی است. اگر برای شناختن سلولها قدمی برداریم درست مانند آن است که برای شناخت خود قدمی برداشته ایم.